آنان که به‌معرفت کبیرند
در معنی عشق بی‌نظیرند
آنها که صفای عشق دارند
در دام بلای غم اسیرند
آنها که زدوده‌اند زنگار
در مسند پاک حق وزیرند
آنان که ز جیفه، درگذشتند
در عالم خویشتن دلیرند
آن دسته که خون خلق خوردند
هر چند غنی ولی فقیرند
یاللعجب از چنین مکافات
کی دست کسی به مهر گیرند
با آه دل یتیم آنان
با زخم زبان همی بمیرند
فریاد بلند «طیّبی» گو
چون محتکران به خاک زیرند