رسیده موسم گل در میان باغ و چمن
دوباره سبز شده هر گیاه دشت و دمن
که بلبلان به گلستان غزل سرا گشتند
عیان شده همه جا بر درخت زاغ و زغن
ببین که قمری خوش خوان ترانه ساز کند
ز عطر گل شده صحرا مثال مشک ختن
بیا نگار و دمی سیر در گلستان کن
صفای سیر گلستان خوش است دیر کهن
بیا که دهر گذاریم بهر دهرطلب
کنیم جان به فدای نگار سیمین تن
نگار اگر طلبی رو به سوی صحرا کن
ببین نشان وی از هر کجا به روی زمن
نگار «طیّبی» از لطف بی‌کرانه کند
ز غیب منطق عرفان کند به شامل من