شب رسید و باز از هجر تو بیدارم هنوز
تو کجایی ای طبیب درد بیمارم هنوز
کم بکن ناز ای عزیز مهربان من بیا
چون که من سیرم ز خود از قهر بیزارم هنوز
تا تو هستی دور از من نازنین من در غمم
غم خورم از سوز هجرت چون که غمخوارم هنوز
گرچه پایت من اسیرم شادم از زندان خود
پایبندم تا ابد چون فکر دلدارم هنوز
آمدم بر هوش دیگر تا سپردم دل به تو
آتش دل شد فزون اینک گرفتارم هنوز
مخزن دل پرده‌دار عشق باشد «طیّبی»
گرچه دشوار است مخزن دار اسرارم هنوز