سال نو باشد مبارک بر نگار خوش نهان
همچو گل بشکفته گردی روزگارت خوش‌زمان
در جهان هرگز نبینی غم، شوی خوش کامه دل
آرزوی دل برآید تا که گردی خوش جهان
عزّت فرخنده خواهم از خدایت بهر تو
دل کند شادت همیشه ای عزیز خوش بیان
صورت زیبا که داری سیرت احسان و نیک
داری از بس روی خوب و خوی خوب وخوش زبان
دلبرم! از جان شیرین بیشتر می‌خواهمت
جان فدایت می‌کنم هر لحظه حاضر شد کمان
فرقت¬ات سوزم چو آتش فارغم از کار خلق
چون خدایم را بخوانم می‌رساند خوش‌رسان
پنج فروردین هفتاد و یک است از «طیبی»
عرض تبریکی به شعری بهر آن خوش چهره خوان